Zdarzyło to się... 628 lata temu. Jeanne de Brigue pierwszą skazaną za czary
Jeanne de Brigue zwana la Cordière, wieśniaczka z okolic Guérart i Crécy-en-Brie przeszła do historii jako pierwsza osoba, która została uznana za czarownicę i skazana w procesie cywilnym w dniu 29 października 1390 roku przez parlament paryski, czyli tzw. sąd suwerena, który swoją jurysdykcją obejmował w owym czasie całe królestwo. Wcześniej czarna magia była piętnowana przez kościół katolicki, a parlament paryski zdecydował, że jest to również przestępstwo w rozumieniu prawa cywilnego.
La Cordière była znana w okolicy z daru uzdrawiania i jasnowidzenia, potrafiła odnaleźć zagubione lub skradzione przedmioty, wskazać sprawców, uzdrawiać w razie choroby, albo tę chorobę ściągnąć na wskazaną osobę. W okolicy miała reputację bardzo skutecznej w odnajdywaniu zaginionych przedmiotów i identyfikacji sprawców, z czasem złodzieje, gdy dowiadywali się, że poszkodowani zwrócili się do Jeanne o pomoc, sami zgłaszali się do niej i oddawali zrabowane dobra prosząc ją, żeby ich tylko nie wskazała. Zdarzyło się, że o pomoc do niej zgłosił się ksiądz z Guérart, któremu ukradziono znaczną kwotę pieniędzy i srebrny krzyż z kościoła.
Jej wskazówki wkrótce doprowadziły do odzyskania skradzionych z kościoła dóbr, wieść o tym dotarła do biskupa Meaux, który uwięził ją na rok, aby ją uwolnić wymusił na Jeanne de Brigue przysięgę zaprzestania wcześniejszych praktyk. Oczywiście, gdy tylko opuściła biskupi areszt wróciła do wcześniejszych praktyk.
Jakiś czas później została wezwana do ciężko chorego oberżysty Hannequina de Ruilly, podejrzewano, że przyczyną jego choroby są czary sprowokowane przez jego żonę Macette, Jeanne oskarżyła paryżankę Gilette Verriere o popełnienie tego przestępstwa, która urodziła Hannequinowi dwoje dzieci, a ten porzucił ją i ożenił się z Macette, zemsta wydawała się być wystarczającym powodem. Później w trakcie rozprawy i pod wpływem tortur zasugerowała, że małżeństwo Hannequina było nieszczęśliwe, a on sam bił żonę. W związku z tym Macette miała powód żeby czuć urazę do męża. Dużo później Macette wyznała, że to ona sama użyła czarnej magi przeciwko mężowi.
Jak zeznała odwołując się do Lucyfera zmieszała biały wosk i smołę, z czego uformowała figurkę człowieka, wypowiedziała różne modlitwy min. "Ojcze Nasz" i "Zdrowość Maryjo" a następnie nakreśliła nożem trzy znaki krzyża na figurce, a na koniec ugotowała ją w wodzie. Trzymała również dwie ropuchy w jej pokoju. Macette wciągneła Jeanette w swoje uczynki wyznając jej całą prawdę, Jeanette była po ogromnym wrażeniem magicznych sztuczek Macette. Podpowiedziała jej żeby wypuściła ropuchy i zniszczyła woskową figurkę po czym jej mąż wyzdrowiał. W czasie procesu wyznała, że to za jej sprawą wyzdrowiał Hennequin, gdyż do wykorzystała do tego demona nazywanego Haussibut.
Jeanette postanowiła zrobić użytek z receptury Macette, gdyż żyła z mężczyzną który nie chciał jej poślubić z racji jej niskiego stanu społecznego, liczyła na to że po zastosowaniu czarów zmieni zdanie.
Proces Jeanette de Brigue trwał blisko rok, torturowana przyznała się do wszystkiego o co ją oskarżano, Macette natomiast wyparła się wszystkiego co wcześniej wyznała na torturach. Sędzia paryski wydał wyrok skazujący Jeanette, od którego ta odwołała się do paryskiego parlamentu. Sprawa zaczęła się na nowo, ponownie ją uwięziono i torturami wymuszano zeznania. Z domu Jeanette zebrano dowody: wosk, smołę i jedną z ropuch. Sędziowie paryskiego parlamentu mieli dowody na popełnienie przestępstwa czarów, długo debatowali nad karą jaka miała by spotkać dwie "czarownice", jeden z nich optował za karą więzienia, ale pozostałych siedmiu sędziów zgodziła się, że powinna je spotkać najcięższa kara. Obie kobiety spalono na stosie w dniu 19 sierpnia 1391 roku.
Nie odpowiadam za skuteczność magicznych mikstur, więc lepiej nie próbujcie :D
Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.