Zdarzyło to się… 343 lata temu. Wojna króla Filipa
W dniu 9 września 1675 roku Konfederacja Nowej Anglii, obejmująca cztery kolonie: Bay Massachusetts, Plymouth, New Haven i Connecticut, formalnie wypowiedziała wojnę Indianom z plemienia Wampanoagów i ich sojuszników. Było to oficjalne wypowiedzenie wojny, która przeszła do historii jako wojna króla Philipa, jednakże oficjalna deklaracja nie była potrzebna, gdyż walki już trwały.
Kolonia Rhode Island i plantacje Providence nie przyłączyły się do deklaracji i starały się pozostać neutralne, pomimo, że nie były zainteresowane wojną, to wojna była zainteresowana nimi, gdyż znaczna część walk toczyła się na Rhode Island.
Wodzem plemienia Wampanoagów był sachem Metacomet, który przez białych nazywany był Królem Filipem. Był synem słynnego sachema Massasoita, który pomagał purytańskim osadnikom „Pielgrzymów”, kiedy ci przybyli do Plymouth, utrzymywali dobre stosunki z Anglikami (przez Indian nazywanych „Yankee”) do końca swojego życia. Po śmierci Massasoita, jego miejsce zajął Metacomet, który zauważył, że wraz ze wzrostem przybywających Yankee’sów zmienia się sytuacja Indian, ziemia jego przodków przejmowana jest przez osadników. Zdał sobie sprawę, że jeżeli sytucja ta będzie się rozwijać w kolejnych latach, to z czasem Indianie znikną, gdyż ich miejsce zajmą Yankee’si. Zanim zaczęły się działania wojenne sachem Metacomet powiedział Yankee’som: „Jestem zdecydowany walczyć po grób, żeby odzyskać swoją ziemię”. Poniższy obraz przedstawia XIX-wieczną wizję spotkania, w którym złożył to oświadczenie.
Sachem Metacomet do walki z „białymi” zawarł sojusze z jak największą liczbą plemion indiańskich, które również były zainteresowane wypędzeniem Yankee’sów z Nowej Anglii. Nie wszyscy Indianie dołączyli się walki po stronie plemienia Wampanoagów i uważam, że jest było to prawdopodobnie najważniejszy powód, z jakiego wojna zakończyła się porażką króla Filipa. Sachem Uncas i jego Moheganowie byli i pozostali szczególnie ważnymi sojusznikami Yankee’sów.
Słowa Metacomet „Jestem zdecydowany walczyć po grób, żeby odzyskać swoją ziemię”, okazały się proroctwem, gdyż zginął w dniu 12 sierpnia 1676 roku na skutek zdrady otoczony został przez oddział kapitana Benjamina Churcha w kryjówce w Mount Hope, został zastrzelony, a jego ciało rozczłonkowano, głowę jako trofeum dostarczono do Plymouth. Losy żony i syna Metacomet są niejasne do dziś, niektóre źródła mówią, że udało im się uciec i znaleźli schronienie u Indian Sokoki, według bardziej prawdopodobnej wersji, zostali schwytani i sprzedani jako niewolnicy na Bermudach.
Głowa Metacomet zatknięto na palu przy wjeździe do Plymouth, gdzie pozostawała przez ponad dwie dekady, ciało rozczłonkowano i porozwieszano na pobliskich drzewach, prawą dłoń Metacomet’a otrzymał jako nagrodę Alderman, żołnierz, który go zastrzelił, przez długi czas uwielbiał pokazywać te trofeum innym ludziom.
Jeżeli chodzi o samą wojnę, to strat poniesione prze kolonie były przerażające, tylko Connecticut uniknął spustoszeń, które miały miejsce w innych koloniach, jednak nawet oni opłakiwali wielu poległych żołnierzy ze swoich stron. We wszystkich walczących koloniach zabity został co dziesiąty zdolny do noszenia broni mężczyzna, oprócz tego wiele kobiet i dzieci, setki gospodarstw zostało zniszczonych, niezliczona liczba bydła, owiec i koni oraz większa część rocznych zbiorów została również zniszczona. Trzynaście osiedli zostało doszczętnie zniszczonych.
Koszty pokonania buntu Indian z plemienia Wampanoagów były ogromne, tylko kolonia w Plymouth wydała na wojnę z Indianami około 100 tysięcy funtów, co stanowiło ogromną sumę. Ale jeśli biali cierpieli, to Indianie byli praktycznie eksterminowani; ich ziemie przeszły na białych osadników; kilka niewielkich wiosek było wszystkim, co pozostało z potężnego plemienia Narragansettów. Nigdy więcej południowe plemiona Nowej Anglii nie zagroziły białym ludziom w tych kolonii.
*Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji