Pierwsze brytyjskie okręty transportowe ze 778 skazańcami dopłynęły do Zatoki Botanicznej w dniu 18 stycznia 1788 roku, datę tę uznaje się za datę oficjalnego "zasiedlenia" Australii przez Brytyjczyków ich celem był założenie koloni karnej z dala od wysp brytyjskich, gdzie można będzie wysyłać skazańców.

Po uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone, Brytyjczycy stanęli przed problemem gdzie wysyłać niebezpieczny "element", którego chcieli pozbyć się z brytyjskiego społeczeństwa, dotychczas brytyjski wymiar sprawiedliwości radził sobie ze skazańcami relegując ich z wysp brytyjskich i ze społeczeństwa do jednej z trzynastu kolonii w Ameryce Północnej, w ten sposób pozbywano się problemu. Jednakże po ogłoszeniu przez Stany Zjednoczone w 1783 roku niepodległości, nowo powstałe państwo stanowczo odmówiło przyjmowania kolejnych brytyjskich skazańców. Ponieważ brytyjski system karny przywykł przez wiele lat do takiego sposobu radzenia sobie z problemem przestępczości, konieczne było poszukanie innego terytorium, najlepiej jak najdalej do Wielkiej Brytanii, gdzie można by wysyłać skazańców w nadziei, że nigdy już nie powrócą do Wielkiej Brytanii.

W dniu 6 grudnia 1785 roku w Londynie zapadła decyzja o założeniu kolonii karnej w Nowej Południowej Walii, na ziemi, którą dla korony brytyjskiej odkrył kapitan James Cook w 1770 roku podczas swojej pierwszej podróży po Pacyfiku. Ponieważ zgodnie z międzynarodowym prawem, o którym zapewne nie mieli pojęcia mieszkający tam Aborygeni, była to "Terra nullius" (czyli ziemia niczyja), to kapitan Cook uczynił tę ziemię terytorium podległym koronie brytyjskiej. Było to naprawdę takie proste.

Słynna "Pierwsza Flota", której powierzono misję przetransportowanie pierwszych skazanych i osadników do Australii składała się z 11 okrętów, które wyruszyły w dniu 13 maja 1787 roku z portu Portsmouth. Dowódcą ekspedycji mianowano kapitana Arthura Phillipa, któremu powierzono misję założenie koloni karnej w niezamieszkanej dotąd przez białych ludzi kolonii Nowa Południowa Walia. W skład "Pierwszej Floty" wchodziły dwa okręty wojenne Królewskiej Marynarki Wojennej - Sirius i Supply, które miały służyć za eskortę oraz dziewięć statków transportowych, w tym trzy transportowały tylko żywność i zaopatrzenie, a pozostałe sześć skazańców oraz osadników. W ładowniach statków transportowych znajdowały się również narzędzia, sprzęt rolniczy, ziarno siewne, alkohole, leki, opatrunki, instrumenty chirurgiczne oraz kajdany i łańcuchy, a ponadto materiał do budowy domu dla gubernatora, osadnicy i więźniowie musieli radzić sobie sami po przybyciu do Nowej Południowej Walii.

Trasa konwoju okrętów wiodła przez Rio de Janeiro, a następnie na wschód przez Przylądek Dobrej Nadziei i Kapsztad, który był ostatnim portem, przed wypłynięciem na Ocean Indyjski w kierunku Nowej Południowej Walii. Pierwszy do Zatoki Botanicznej wpłynął okręt HMS Supply w dniu 18 stycznia 1788 roku. Od czasu wyruszenia z Portsmouth minęło 250 dni, pozostałe okręty zacumowały w zatoce w ciągu kolejnych dwóch dni. Dla wszystkich była to wyczerpująca podróż, której nie przeżyło 69 osób, ale z drugiej strony urodziło się dwanaścioro dzieci.

Arthur Phillip został pierwszym gubernatorem Nowej Południowej Walii, zaś założona przez pierwszych skazańców i osadników miejscowość nad Zatoką Botaniczną została nazwana Sydney.

W kolejnych latach w przypadku najtrudniejszych skazańców zsyłano ich do Hobart w Tasmanii, gdzie ówczesne więzienie jest dość dobrze zachowane.

---

Subiektywne opracowanie, które ma na celu przybliżyć czytelnikowi w sposób przystępny wydarzenia historyczne, wspomagałem się materiałami z Wikipedii i innymi. Obrazy pochodzą z Wikimedia na licencji CC0.