Zgodnie z wczorajszą deklaracją wyszedłem dziś niepewnie potruchtać. Przez te parę dni miałem czas zastanowić się skąd mogło te przeciążenie w jednej stopie się przypałętać i doszedłem do konkluzji, że wina może być w chodnikach po których zwykle biegam w okolicach domu.

W przeciwieństwie do Polski, gdzie wszystko jest wybetonowane kostką brukową, większość z tych chodników jest po prostu wyasfaltowana. Wydawałoby się, że to lepiej, bo beton jest gorszy na stawy, ale te asfaltowe chodniki są z dużym spadkiem i biegnie się tak, że jedna stopa jest 2-3 cm wyżej od drugiej. Przy chodzeniu to może nie jest tak odczuwalne, ale przy bieganiu z dużą nadwagą to nacisk na "krótszą" stopę może być ogromny. Dlatego zamiast asfaltowych chodników wybrałem leśne ścieżki lasku w Havre.

Dopiero grubo po kilometrze zorientowałem się, że stoper jest zatrzymany, tak więc do tych nieco ponad 4 kilometrów trzeba by było dodać co najmniej jeden więcej, ale to w zasadzie bez znaczenia, bo najważniejsze, że się poruszałem i okazało się, że mogę biegać. Odpukać, ale z nogą jest teraz wszystko OK.

Truchtając przez las zauważyłem kilka metrów od ścieżki ludzi w zagajniku, bez okularów to tylko widziałem sylwetki i że coś zbierają. Pomyślałem, że grzyby, ale przecież w Belgii jest zakaz. Kilkaset metrów dalej zagadka sama się rozwiązała, bo tuż przy ścieżce spotkałem kolejną parę zbieraczy z koszykami pełnymi... kasztanów.

Niestety takich grzybów nie było w lasku w Hawre, to jest druga i ostatnia cześć wczorajszego fotograficznego grzybobrania w zagajniku nieopodal bazy.

Na koniec komentarz znaleziony w internecie do obecnej sytuacji fitness klubów i nowych ruchów religijnych, które powstały w ten weekend jak grzyby po deszczu (znowu te grzyby) :D

Daily Activity, Jogging, Running, Walking