W czasie gdy na całym świecie niszczone są pomniki, kojarzone z uciemiężeniem czarnoskórych, przypomniało mi się, że przecież w Mons jest również pomnik niesławnego belgijskiego króla Leopolda II. Postanowiłem, więc wybrać się do centrum miasta, żeby sprawdzić jak on przetrwał ogólnoświatowe oburzenie, bo na przykład w Antwerpii z pomnika Leopolda II został tylko cokół.

Przy okazji podziwiałem przywiązanie do tradycji mieszkańców Mons. Co roku w Niedzielę Świętej Trójcy (57 dni po Wielkanocy) w Mons odbywa się święto Ducasse de Mons lub po prostu Doudou. Obchody te zostały uznane za jedno z arcydzieł ustnego i niematerialnego dziedzictwa ludzkości. Niestety w tym roku ze względu na pandemię Doudou przeniesiono na wrzesień, ale mimo to większość mieszkańców przystroiło swoje domy tradycyjnymi flagami miasta. Wielu ludzi zebrało się nawet ostatniej niedzieli na Grand Place, żeby celebrować procesję, do wieczora słychać było odtwarzaną głośno skoczną melodię-hymn Doudou.

Po drodze do centrum zatrzymałem się na chwilę przy Tour Valenciennoise, XIV wiecznej wieży obronnej, która była częścią fortyfikacji u stóp wzgórza. Jest jedynym ocalałym elementem tej średniowiecznej budowli. Pozbawiona spiczastego dachu jest obecnie jedną z atrakcji turystycznych.

W końcu doszedłem do pomnika Leopolda II, który okazał się być nietknięty. Prawdopodobnie przez swoje położenie, w bocznej uliczce na tyłach kościoła, został zapomniany i tylko gołębie na niego srają.

W piątkowy wieczór na Grand Place w Mons ruch zdecydowanie mniejszy, klienci w ogródkach restauracyjnych zachowują dystans. Stoliki są zdecydowanie rzadziej rozstawione niż zazwyczaj, ale i tak miejsca są zajęte w około 30%. Spacerujących również mniej niż zwykle.

Daily Activity, Walking